Welke principes kunnen lerarenopleiders toepassen om agency bij leraren in opleiding te vergroten?

Veel leraren voelen weinig ruimte om hun onderwijs echt aan te laten sluiten bij hun leerlingen. Ze willen bijvoorbeeld extra aandacht besteden aan projectwerk, maar de ‘afgesproken’ toets moet doorgaan. Of ze willen graag leren van collega’s, maar de ruimte ontbreekt om in andere klassen mee te kijken (Oolbekkink-Marchand et al., 2017). Met meer agency kunnen ze hun doelen tóch bereiken – ondanks de inrichting van het schoolsysteem, de regels en de afspraken. Agency betekent dat je als leraar gericht en doelbewust onderwijspraktijken weet te veranderen om de ontwikkeling en het leren van leerlingen te bevorderen (Biesta & Tedder, 2007; Edwards & D’Arcy, 2004; Eteläpelto et al., 2013; Priestley et al., 2015). Leraren hebben agency nodig om persoonlijk en gezamenlijk impact te hebben op de vormgeving van hun onderwijs (Vähäsantanen, 2015). Dat maakt agency een cruciaal onderdeel van de professionaliteit van (toekomstige) leraren: zij moeten een plek aan het roer (leren) innemen om onderwijs beter vorm te geven. Maar hoe kan je als lerarenopleider de agency van (toekomstige) leraren bevorderen? Een eerste literatuurstudie heeft geleid tot een voorlopige set didactische principes. Tijdens deze discussietafel gaan we hier graag over met jullie in gesprek.